اثر اسپرمیدین بر ماده‏زایی شش توده پیاز خوراکی بومی استان خراسان در محیط درون شیشه‏ ای

این پژوهش به منظور بررسی اثر دو غلظت اسپرمیدین (5/0 و 1 میکرو‏مولار) بر القای ماده‏زایی شش توده پیاز خوراکی بومی استان خراسان در محیط درون شیشه‏ای انجام شد. نتایج نشان داد بیشترین و کمترین درصد رویان‏زایی به ترتیب در محیط‏های کشت m2 و m5 به دست آمد. بیشترین (41/1) و کمترین (33/0) درصد رویان‏زایی به ترتیب متعلق به توده‏های روشناوند بیرجند و سفید نیشابور بود. بیشترین درصد باززایی (33/3) مربوط به تودۀ آشخانۀ بجنورد در محیط کشت m2 بود. تودۀ آشخانۀ بجنورد و تودۀ درگز بیشترین و کمترین درصد بقای گیاه را داشتند ( به ترتیب 25/81 و80/49 درصد). بنابراین، اسپرمیدین در دو غلظت 5/0 و 1 میکرومولار، بدون تنظیم کننده‏های رشد گیاهی دیگر، بر ماده‏زایی پیاز تأثیر مثبت نداشت و نبایستی جایگزین 2,4-d و ba شود. ترکیب اسپرمیدین با هورمون های دیگر رشدی می‏تواند سبب القای ماده‏زایی در پیاز شود.